Het is vochtig koud. De weg is volkomen verlaten. Er hangt een dikke laag, groen-grijze mist, vlak boven het asfalt. Dikke wolken hebben zich samen gepakt. Het waait licht en de kale takken van de bomen kraken op het ritme van de wind. Mark rilt. Hij voelt de kilte bijna

Vorige week ben ik gevallen, tijdens het sporten. Onhandig zul je denken, en dat is het ook. Tennissen terwijl er een hele rij sportmaterialen achter je ligt is nu eenmaal geen bijster slimme actie. Eén stap naar achter, op een dik touw, en ik ging op mijn plaat. Met mijn

‘Wat ben jij aan het doen?’ vraagt de man met de pijp, luisterend naar de naam Eduard. ‘Ik ben aan het zoeken.’ zegt Marjolein. ‘Naar wat, als ik vragen mag?’ Vraagt Eduard. ‘Je kunt beter vragen naar wie.’ Marjolein schuift kasten van zijn plaats, opent laatjes, voelt tussen de kussens

Cees kijkt in de spiegel. Tevreden knoopt hij zijn Hawai-shirt dicht. De palmbomen waaien zachtjes heen en weer. Bij de kraag iets harder. Dat komt door Cees zijn ademhaling. Gisteren, bij die rood met gele, waren de parasols weg gewaaid toen Cees een enorme hoestbui kreeg. Daarna was zijn outfit

Een beetje ongemakkelijk staan ze tegenover elkaar. Hanna en Sabien. Ooit een ijzeren duo, nu als twee vreemden die niet weten wat ze tegen elkaar moeten zeggen. ‘Goh, das lang geleden.’ Begint Hanna. ‘Tja,’ antwoordt Sabien, ‘aan wie zou dat nou gelegen hebben?’ Stuurs kijkt ze voor zich uit. Werkelijk,

Waar word ik blij van?Sneeuw. En de stilte die dan over de wereld neerdaalt. De geur van pas gemaaid gras (wie niet). Een schaterlachende baby (bij voorkeur die van mijn kleinkind). Samen cappuccino drinken met de zaterdagkrant in een cafeetje. Een naar tevredenheid afgeronde tekening of verhaal. Wilde witte wolken